D j ú p a v í k – K e f l a v í k
En dan is alweer de laatste dag aangebroken en gaan we op weg naar Keflavík (luchthaven van Reykjavik) en weer terug de bewoonde wereld in. Maar eerst bekijken we de historische haringfabriek, want gelukkig is de stroom gisteren gerepareerd. Zie deze pagina voor meer info over ons bezoek.
We rijden vandaag een iets bovengemiddeld lange route, 300 km, hetgeen ons iets meer dan 4 uur zal kosten, vanwege de vertraging door de ochtendrondleiding in de Haringfabriek is het verstandig om de meest directe route kiezen. We gaan immers ook nog langs het centrum van Reykjavik om nog wat spullen op te halen. De route is, hoe kan het ook anders, prachtig, maar er ontstaat al wat gewenning. Dus het aantal foto’s blijft beperkt.
Na de wegen 643 en 61 weer overleefd te hebben komen we met gebutste achterwerkjes bij Hólmavík. Het is een leuk vissersdorpje en we gaan wat drinken en lunchen bij het Sorcery Café. Het café is een onderdeel van het Heksenmuseum, maar we hebben geen tijd, noch de puf om dat te bekijken. Het restaurantje oogt gezellig, de medewerkers zijn lief en de soep die we besteld hebben is heerlijk. Een absolute aanrader dus, op een onverwachte plek. Ik schaf voor Jens en voor mij nog twee glaasjes aan met een afbeelding die zou helpen tegen boze geesten, nou ja baat het niet….
Route 1 leidt ons een paar uurtjes later langs de plaats Borgarnes. Daar kunnen we van een drankje en klein hapje genieten. Blómasetrið Kaffi Kyrrð wordt aanbevolen als een must see en mensen hebben niet overdreven. Bij binnenkomst word je overvallen door een explosie van kleuren en een ratjetoe van spullen. Er zijn diverse ‘woonkamers’ ingericht met vooral midcentury spullen. Op de website van het koffietentje wordt uitgelegd dat de toevoeging Kyrrð rust betekend. Dat zie ik eerlijk gezegd wat minder terug. De afbeelding van Maria en Jezus van Jef Wauters doet me aan vroeger denken, wij hadden die thuis hangen, ik neem eronder plaats. Jens bestelt koffie en een muffin, ik neem een salade. Het is niet slecht en vanwege de inrichting is het echt een aanrader. Het hele plaatsje zie er leuk uit, dat vinden blijkbaar meer mensen, want we zien een aantal tourbussen staan.
Dan verder naar Reykjavik, waar we in het Leifur Eirikssonhotel de tijdens de tweede dag achtergebleven muts en sjaal gaan ophalen. Het is een vreemd gevoel als we vlak bij het hotel waar onze reis begon parkeren. Ik wacht op de parkeerplaats en Jens gaat zijn spullen ophalen. Het is nu veel drukker bij de kerk dan twee weken geleden, waarschijnlijk te danken aan het weer dat nu goed is.
We beginnen aan de laatste kilometers richting luchthaven. De zon gaat majestueus onder en we zien het als een laatste groet van IJsland.
We tanken op de Keflavík luchthaven en Jens zet mij met bagage af in de kamer in het Aurorahotel. Het is vlak bij de luchthaven, we kunnen bijna vanuit ons bed de boarding area in rollen. Handig want we moeten ons morgenochtend om 5.45 aldaar melden. Het hotel serveert gelukkig nog diner en we eten eenvoudig maar prima. Niets spectaculairs en dat verwacht je ook niet. Het hotel is geheel gericht op luchthavenpassagiers, nietszeggend, maar schoon en de bedden zijn in orde. Groot voordeel; het ontbijt wordt al vanaf 4.30 geserveerd, dus daar maken we dankbaar gebruik van. We hebben enigszins onrustig en maar kort geslapen, want je wilt je vlucht niet missen. Niet erg want een uurtje of zo slaap in het vliegtuig zou helemaal prima zijn, dan gaan die drie uur maar snel voorbij. Het is inderdaad maar vijf minuten langzaam lopen naar de vertrekhal, niet in de laatste plaats omdat Jens de logistiek met de koffers verzorgd heeft, met andere woorden, hij draagt de meeste bagage. Dat heeft hij de gehele vakantie gedaan en ik ben hem weer dankbaar. Fijn zo’n neef!
Na de nodige rijen, commotie, gedrang en controles zijgen we neer op het plein der drankjes en hapjes. Ik ben moe en zo te zien Jens ook. Boarding gaat zoals die altijd gaat, de vlucht is saai en duurt iets langer dan drie uur en de wetenschap dat Helmer op ons wacht op Schiphol voor een rit naar huis is fijn.
We zien hem na een lange wachttijd bij de bagage reclaim al staan, halen nog snel iets te drinken en geven een eerste impressie van de afgelopen twee weken. Na wat file is het zo ver, lekker weer thuis.
De vakantie was fantastisch, het gezelschap nog beter. Het was een prachtige belevenis om nog lang op te teren. En het is ook prettig om weer in bekende omgeving te zijn.
Ik voel mij gezegend!